Makroregion geograficzny w południowo-wschodniej części Polski, rozciągający się pomiędzy doliną Wisły na zachodzie i Bugu na wschodzie. Dalej ku północy przechodzi w Polesie Lubelskie, a ku południu wał Roztocza. Obejmuje powierzchnię około 7000 km², a jej wysokość dochodzi do 311 m n.p.m. (Działy Grabowieckie). Prawie cały obszar wyżyny leży na terenie województwa lubelskiego, jedynie małe fragmenty Małopolskiego Przełomu Wisły i Wzniesień Urzędowskich wykraczają na tereny województw sąsiednich. W niektórych uproszczonych ujęciach określenie Wyżyna Lubelska stosowane jest do całego polskiego obszaru wyżynnego na wschód od Wisły (Wyżyna Wschodniomałopolska). Wtedy włączane jest do niej również Roztocze, a za najwyższe wzniesienie uznany jest Wielki Dział, mierzący 390 m n.p.m..

Największe miasta Wyżyny Lubelskiej to Lublin, Zamość i Kraśnik.

Wyżyna mocno słynie z ciekawych i wąwozów lessowych w okolicach Kazimierza Dolnego, Bochotnicy i Kraśnika. Dzięki żyznym glebom – czarnoziemom – Wyżyna Lubelska jest jednym z najbardziej rozwiniętych rolniczo obszarów Polski.